Waarom ik meer van solo-vrouwelijke reizen houd als ik dertig ben

Geplaatst:

Kristin Addis uit Wees mijn reismuze schrijft onze vaste column over vrouwelijke soloreizen. Het is een belangrijk onderwerp dat ik niet voldoende kan behandelen, dus heb ik een expert ingeschakeld om haar advies te delen met andere vrouwelijke reizigers, zodat ze de onderwerpen kunnen bespreken die belangrijk en specifiek voor hen zijn!

De eerste keer dat ik alleen naar het buitenland ging, was ik 21 jaar oud en doodsbang. Alles was onbekend.

Zou ik mensen ontmoeten?

Zou ik veilig zijn?

Had ik wat nodig was?

Ik was erin beland Taiwan Als taalstudent leken het vinden van een plek om te wonen, het openen van een bankrekening en het opzetten van een mobiele telefoon allemaal onoverkomelijke obstakels. Ik bracht mijn eerste drie dagen onderweg door, verstopt in een hotelkamer, bang om tevoorschijn te komen en rommelde in een taal die ik nauwelijks kende.

Maar uiteindelijk ontmoette ik mijn nieuwe huisgenoot via een online forum, raakte bevriend met haar vrienden en begon te genieten van alles wat alleen reizen met zich meebracht.

beste prijs voor hotels

Die positieve ervaring was het begin van een reis waarbij ik op mijn zesentwintigste mijn baan opzegde om de wereld rond te reizen.

Alleen reizen in mijn twintiger jaren was leuk en sociaal. Door in slaapzalen te verblijven, was het gemakkelijk om mensen te ontmoeten. Het enige dat ik hoefde te doen, was de slaapzaal binnenlopen, hallo zeggen, en meestal had ik meteen een paar ingebouwde vrienden.

Zoals iedereen die slaapzalen bezoekt weet, zijn dit meestal feestplekken. Bijna elk hostel heeft een bar en een gebruikelijke manier om de vrijheid van het buitenland te ervaren is door dit te doen met een drankje in de hand. Mijn voornaamste doel destijds was om ga zo lang mogelijk door met het geld dat ik heb gespaard en zoveel mogelijk plezier te hebben.

Toen ik de dertig naderde, ontdekte ik plotseling dat – zonder het ooit echt te beseffen – mijn reisstijl veranderde. Ik stopte met willen verblijf in hostels, Ik had niet langer zoveel interesse in bars, ik begon echt van slapen te houden en mijn eigen kamer te hebben.

Toen ik me dit jaar voorbereidde om weer te gaan backpacken, begon ik me zorgen te maken: word ik een raar meisje dat er tussenin zit, niet meer zo vaak in slaapzalen verblijft, maar toch sociaal wil zijn? Wordt alleen reizen moeilijker? Zal het moeilijker worden om mensen te ontmoeten?

Ik ontdekte dat er veel is veranderd aan de manier waarop ik nu reis, maar reizen als dertiger blijkt veel bevredigender te zijn dan toen ik twintig was.

Waarom?

Ik kan me betere accommodatie veroorloven

Voor de meesten tussenjaarers en twintigers, het gaat erom zo lang mogelijk te reizen met een beperkt budget. Een van de gemakkelijkste manieren om dat te doen is door in goedkope slaapzalen te verblijven. Ze zijn geweldig om anderen te ontmoeten, en gedurende twee stevige jaren als twintiger was ik dol op ze.

Maar ondanks alle voordelen is er één groot probleem met slaapzalen: ze zijn niet zo geweldig als je echt van slaap houdt.

Ouder worden betekent dat je wat meer geld moet verdienen besteden aan huisvesting. Ik werk al langer in mijn carrière, heb het budgetteren wat beter onder de knie en heb mijn uitgavenprioriteiten verlegd. Ik verblijf nu het liefst in een Airbnb of een hotel waarbij je een kamer deelt met vijf andere mensen en in de rij staat te wachten tot ik aan de beurt ben om naar de badkamer te gaan.

Dus mijn studententijd ligt achter mij. één zijn de dagen van lijden doordat iemand snurkt of ronddraait in het bed boven mij.

Hoewel dit betekent dat ik harder moet werken om mensen te ontmoeten dan alleen maar een studentenkamer binnen te lopen en aan iemand te vragen waar ze vandaan komen, heeft dit mij ertoe aangezet mensen op andere manieren te ontmoeten. Dit brengt mij bij de volgende grote verandering:

Waar moet ik verblijven in Vancouver?

Ik breng diepere verbindingen tot stand met de mensen die ik ontmoet

Reizen als twintiger bracht een vrij standaard manier van socialiseren met zich mee: slaapzalen en bars. Ik zou mensen ontmoeten waar ik verbleef en zou me geen zorgen maken over het gebruik van andere wegen. Deze verbindingen waren leuk, maar ze voelden ook als in de film Groundhog-dag .

Er ging altijd iemand weg; er kwam altijd iemand aan. Er was altijd iemand die vroeg waar ik vandaan kwam en waar ik was geweest. Ik heb nog steeds diepe banden gelegd, maar nu heb ik de neiging om meer tijd met minder mensen door te brengen omdat ik er simpelweg niet zoveel ontmoet, zodat ik meer geïndividualiseerde aandacht kan schenken aan degenen die ik wel ontmoet.

Tegenwoordig gebruik ik rondleidingen en activiteiten als een manier om mensen te ontmoeten, zoals een snorkeldagtocht Siargao, Filippijnen , of een kookcursus in Chiang Mai , of een yogales, een meditatieretraite, een wandelpad, een duiktrip of een dagje strand.

Ik merk dat wanneer ik in de positie ben om mensen met dezelfde interesses te ontmoeten, dit ons de kans geeft om een ​​band op te bouwen via een gedeelde activiteit waar we allebei gepassioneerd over zijn. Omdat we al een gedeelde passie hebben, hebben we een andere gemeenschappelijke basis dan feesten en kunnen we op deze manier vaak betekenisvollere verbindingen hebben.

Ik ga om met meer lokale bewoners

Toen ik in een studentenhuis leefde en rondhing in backpackerzones, was dat precies door wie ik omringd werd: andere backpackers. Dat was wat ik toen wilde – het was leuk en gemakkelijk – dus ik duwde mezelf er niet buiten.

Maar toen ik als dertiger terugkeerde naar een aantal van dezelfde plaatsen, besefte ik dat dit wel het geval was meer kans om rond te hangen met echte lokale bewoners of expats, sinds ik naar plaatsen als yogastudio's of kleine cafés ging, of naar lokale culturele evenementen die ik op flyers had gezien, en gesprekken begon.

Om lokale evenementen te vinden, kijk ik vaak op Facebook of Couchsurfen voor regionale groepen activiteiten waar ik van geniet, zoals extatische dans of meditatie, of zelfs een trainingsles (ik hou van paaldansen, maar er zijn andere activiteiten zoals Soul Cycle, of luchtyoga, of rotsklimmen, afhankelijk van je plezier).

huisoppas bedrijf

Dit soort dingen geven me een beter inzicht in de plaatsen die ik bezoek, omdat ik doe wat de lokale bevolking doet en niet alleen wat reizigers doen. Het is niet zo dat dit eerder niet kon gebeuren. Vroeger gebeurde dat niet zo vaak, omdat ik me zo op mijn gemak voelde in mijn kleine bubbel.

Ik geef meer om mooiere maaltijden

Ik wist dat straateten heerlijk was toen ik twintig was – en dat is nog steeds zo als ik in de dertig ben. Ik hou nog steeds van een goedkope kom soep – maar ik hou er ook van om me om te draaien en het drievoudige uit te geven aan een latte, of te gaan voor een 5-sterrenmaaltijd waar je alleen maar van kunt krijgen Dat baas dit plaats.

Er waren vele keren dat ik als twintiger een unieke eetervaring moest laten liggen vanwege budgetbeperkingen. Ik denk dat ik het toen nog spaarzaam had kunnen laten werken, maar mijn prioriteiten waren anders. Ik gaf de voorkeur aan een avondje feesten boven het eten van duurder voedsel, en nu besef ik mijn fout. Voedsel is een van de beste toegangspoorten tot het begrijpen van een cultuur, en hoewel straatvoedsel die toegangspoort kan bieden, is het slechts een van de vele.

Ik heb bijvoorbeeld eens gegeten bij een kaiseki restaurantje in Japan, dat is een meergangenmaaltijd die doorgaans minimaal $ 150 USD kost.

Weken later denk ik er nog steeds aan hoe creatief de maaltijd was, en hoe uniek het was om tegenover de chef-koks te zitten terwijl ze het eten maakten en aan mij presenteerden. Dat was een ervaring die ik waarschijnlijk nooit zal vergeten, en hoewel ik dol ben op goedkope noedels, denk ik er weken later niet vaak op dezelfde manier aan.

Soms is het geweldig om een ​​(oudere) volwassene te zijn voor dit soort vreugden.

Ik voel me comfortabeler bij mij

Ik bracht mijn twintiger jaren door met het voelen van serieuze FOMO als ik niet genoot van het sociale aspect van reizen. Ik besteedde ook veel te veel tijd aan het zorgen maken over wat andere mensen dachten en ik had geen erg sterk zelfgevoel.

Reizen, vooral solo, dwong me om meer tijd met mezelf door te brengen dan ooit tevoren. deed me beseffen hoe vindingrijk en capabel ik ben, en maakte mij klaar voor een zelfverzekerder volgend decennium.

Nu geniet ik van de tijd die ik alleen doorbreng.

Ik zie een hele nieuwe wereld die ik vanaf mijn twintiger jaren miste, zoals de zonsopgang elke dag Thailand, de eerste surf-in Kuta, Indonesië, of de cenote in Mexico (een kalkstenen zinkgat of grot met kristalhelder water op de bodem) waar niemand anders in de buurt is omdat ze allemaal tequila-katers uitslapen, omdat ze de FOMO niet aankunnen.

Ik dacht dat mijn twintiger jaren het decennium was waarin ik super energiek moest zijn en dat ik als dertiger oud en afgeleefd zou zijn, maar het blijkt dat ik, omdat ik gezondere keuzes maak en andere bedoelingen heb met mijn reizen, daadwerkelijk bereik zo veel meer!

Hoewel de veranderingen langzaam en onbewust verliepen, was er nooit een cruciale aha! moment – ​​ik ben nu een andere reiziger. Hoewel ik geen verhalen meer heb over late avondjes uit of neonverf op het strand, heeft mijn reizen nu meer zin.

En dat vind ik oké.

Ik heb het gevoel dat de voordelen van ouder en wijzer blijven toenemen, en in een nog sneller tempo dan toen ik in de twintig was, toen ik minder zeker was van mezelf en van waar ik heen wilde, zowel figuurlijk als onderweg. Het vertrouwen dat gepaard ging met meer levenservaring heeft zich vertaald in nog betere reizen naar het buitenland.

Dit alles wil niet zeggen dat reizen als twintiger op de een of andere manier inferieur of minder authentiek is, of dat dit ieders reisprogressie is. We zijn allemaal op onze eigen persoonlijke reis.

Maar voor mij lijkt reizen, net als een fijne kombucha, alleen maar beter en beter te worden met de jaren.

Kristin Addis is een vrouwelijke solo-reisexpert die vrouwen inspireert om op een authentieke en avontuurlijke manier de wereld rond te reizen. Kristin, voormalig investeringsbankier, heeft ruim acht jaar solo de wereld rondgereisd. Meer van haar overpeinzingen kun je vinden op Wees mijn reismuze of op Instagram En Facebook .

Boek uw reis: logistieke tips en trucs

Boek uw vlucht
Vind een goedkope vlucht met behulp van Skyscanner . Het is mijn favoriete zoekmachine omdat hij websites en luchtvaartmaatschappijen over de hele wereld doorzoekt, zodat je altijd weet dat er niets aan de hand is.

Boek uw accommodatie
U kunt uw hostel boeken bij Hostelwereld . Als je ergens anders dan een hostel wilt verblijven, gebruik dan Boeking.com omdat het consequent de goedkoopste tarieven voor pensions en hotels retourneert.

goedkope hotelsboekingssites

Vergeet de reisverzekering niet
Een reisverzekering beschermt u tegen ziekte, letsel, diefstal en annuleringen. Het is een uitgebreide bescherming voor het geval er iets misgaat. Ik ga nooit op reis zonder, omdat ik het in het verleden vaak heb moeten gebruiken. Mijn favoriete bedrijven die de beste service en waarde bieden zijn:

• Veiligheidsvleugel (het beste voor iedereen)
• Verzeker mijn reis (voor mensen van 70 jaar en ouder)
• Medjet (voor extra evacuatiedekking)

Wilt u gratis reizen?
Met reiscreditcards kunt u punten verdienen die u kunt inwisselen voor gratis vluchten en accommodatie, allemaal zonder extra uitgaven. Uitchecken mijn gids voor het kiezen van de juiste kaart en mijn huidige favorieten om aan de slag te gaan en de nieuwste beste deals te bekijken.

Hulp nodig bij het vinden van activiteiten voor uw reis?
Ontvang uw gids is een enorme online marktplaats waar je coole wandeltochten, leuke excursies, skip-the-line tickets, privégidsen en meer kunt vinden.

Klaar om uw reis te boeken?
Bekijk mijn bronpagina voor de beste bedrijven die u kunt gebruiken als u op reis bent. Ik vermeld alle apparaten die ik gebruik als ik reis. Ze zijn de beste in hun klasse en je kunt ze tijdens je reis niet verkeerd gebruiken.